Cinepost- "Η Σταχτοπούτα"

Αλήθεια υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ηλικία στην οποία πρέπει να πάψεις να πιστεύεις στα παραμύθια;
 Αυτό αναρωτιόμουν οταν έμπαινα στην αίθουσα του κινηματογράφου μαζί με τις φίλες μου,
όλες 30+ και έχοντας μια μικρή αμηχανία που πάμε να δούμε την "Σταχτοπούτα" .

Δεν υπάρχουν πια πολλά στα οποία μπορούμε να πιστέψουμε όμως το να πιστεύεις στα παραμύθια είναι κάτι θεμιτό,
 και όταν λέμε πιστεύουμε στα παραμύθια δεν εννοούμε με τον τρόπο που το κάνουν ευτυχώς για κείνα τα παιδιά .
Φυσικά δεν υπάρχουν πρίγκιπες, οι πρίγκιπες είναι άνδρες δηλαδή ανθρώπινα όντα όπως και εμείς και έχουν πολλά ελαττώματα, ίσως και λίγα  περισσότερα απ' ότι εμείς οι γυναίκες .
Ο πρίγκιπας όμως για την καθεμιά από μας είναι εκείνος που θα μας δεχτεί ακριβώς όπως είμαστε και θα θέλει να είναι ουσιαστικά μαζί μας.

 Όχι ότι αυτό είναι κάτι που το βρίσκεις εύκολα αλλά τουλάχιστον θέλεις να πιστεύεις ότι υπάρχει.
Αυτήν λοιπόν την μικρή ελπίδα παίρνει η Σταχτοπούτα και την μεταμορφώνει σε ένα όμορφο παραμύθι γεμάτο ρούχα εποχής, μεγάλες αίθουσες χορού και μπόλικη αγάπη.

Περισσότερα για την ταινια
Η πλοκή είναι γνωστή.
Υπάρχουν πολλοί αρχαίοι μύθοι και ιστορίες που εμπεριέχουν την ιστορία της Σταχτοπούτας. Η μοντέρνα εκδοχή της Σταχτοπούτας δημιουργήθηκε από έναν Γάλλο συγγραφέα, τον  Charles Perrault, του οποίου το παραμύθι πρώτοεκδόθηκε το 1697.
Το 1950 η Disney έκανε την πρώτη ταινία με μεγάλη εισπρακτική επιτυχία.
Η ταινία αυτή το 2008 ονομάστηκε η ένατη καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών {Άλλες ταινίες με την Σταχτοπούτα είναι οι εξής :  The Slipper and the Rose (1976), Ever After (1998) and A Cinderella Story (2004)}
 Το 2010 η Ντίσνεϊ αποφάσισε να φτιάξει άλλη μία διασκευή της Σταχτοπούτας με σκηνοθέτη τον Μαρκ Ρόμανεκ ο οποίος προτιμούσε μία πιο σκοτεινή εκδοχή της ταινίας. Αφού δεν συμφώνησε με αυτό  η Disney τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο υπέροχος Κένεθ Μπράνα. 
Το καστ δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό με φωτεινές εξαιρέσεις την υπέροχη Κέιτ Μπλάνσετ ως μητριά και την Έλενα Μπόναμ Κάρτερ ως καλή νεράιδα .

Ικανοποιητικές ερμηνείες απο τη Lily James (Σταχτοπουτα) και τον Richard Madden,αρκετα χαριτωμένοι κι οι δυο .
Σκηνικα,σκηνοθεσια,φωτογραφια θα τα χαρακτήριζα αψογα αυτό όμως που πραγματικά έκλεψε την παράσταση για μενα ήταν τα κουστούμια της βραβευμένης 3 φορές με Οσκαρ Sandy Powell η οποία ξεκίνησε να δουλεύει τα κουστούμια δύο χρόνια πριν και ήξερε ακριβώς τι ήθελε.
 Για την μητρια και τις κόρες της , προτίμησε να τις δειξει να είναι υπερφορτωμένες. Ολο επιτηδευμενα στολίδια εξωτερικα και γνήσια καθαρη ασχημια εσωτερικά,
 αν και εγώ αγάπησα ομολογώ κάποια από τα κουστούμια της κακιάς μητριάς .Κι όχι αδικα αφου τα συγκεκριμενα τα εμπνεύστηκε η Powell κοιτώντας φωτογραφίες  της Marlene Dietrich και της Joan Crawford. 

 Για τη Σταχτοπούτα.. ήθελε να μείνει πιστή στην ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney

 Το φόρεμα για το χορό,που ήταν κι η αγαπημενη μου σκηνή σε όλη την ταινια, έπρεπε να είναι πολύ ιδιαίτερο, έτσι σχεδιάστηκε εννιά φορές  με πάρα πολύ ύφασμα και 10.000 κρυστάλλους ,χρειάστηκαν 18 ράφτες και 500 ώρες για να φτιαχτεί κάθε φόρεμα.
αυτο που επιλέχθηκε τελικα νομίζω πως είναι ονειρικό!!

Το νυφικό της Σταχτοπούτας το οποίο το ήθελε εντελώς διαφορετικό από ότι το φόρεμα του χορου παρ'οτι πιο απλό επίσης χρειάστηκε 16 άτομα και 550 ώρες για να ολοκληρωθεί.

  Σε γενικές γραμμές η ταινια μου αρέσε αρκετά και θα τη  ξανά έβλεπα  χωρίς καμιά δυσκολία. Άλλωστε ταινία που συνδυάζει κεραυνοβόλους έρωτες, όμορφα ρούχα, αγάπη  και πρίγκιπες  δε μπορει ν' αφησει ασυγκίνητη καμια γυναικα.